Αριστοτέχνες της χρήσης των αρωματικών ελαίων από την απαρχή της ανθρώπινης ιστορίας ήταν οι Αιγύπτιοι- τουλάχιστον από το 4.500 π.Χ. Η χρήση των αρωματικών φυτών και ελαίων ήταν για τους Αιγύπτιους, όχι μόνο αδιαμφισβήτητα ιατρική, αλλά και ιερή. Ο Ιπποκράτης (460-377 π.Χ.) άνοιξε έναν ασύλληπτο και ολοκληρωμένο δρόμο για τη χρήση αιθέριων ελαίων. Εκκρίνονται από τα φυτά από ειδικούς αδένες και κύτταρα που βρίσκονται στα διάφορα μέρη του.

•Στα πέταλα (γιασεμί, λεβάντα, τριαντάφυλλο, χαμομήλι) 
• Στα φύλλα (ευκάλυπτος, γεράνι, θυμάρι, μέντα) 
• Στον ξυλώδη ιστό (σανταλόξυλο) 
• Στον καρπό (άρκευθος, λεμόνι, περγαμόντο) 
• Στους σπόρους (γλυκάνισο, μάραθο) 
• Στις ρίζες (αγγελική, βετιβέρ, ίρις) 
• Στα ριζώματα (τζίντζερ) 
• Στην πηκτίνη (βενζοϊνη, μύρο, πεύκο) 
• Στο φλοιό (κανέλα) 
• Στους φλοιούς καρπών (νερατζέλαιο, πορτοκαλέλαιο) 
• Σε όλο το φυτό (μέντα, ρίγανη)
Έχουν: Διεγερτικές, αφροδισιακές, αναλγητικές, αντιαλλεργικές, αποτοξινωτικές, εντομοαπωθητικές, στυπτικές ,υποτασικές ιδιότητες !!